Dawne Zawiercie w fotografiach i opowiadaniach

Ciekawostki

Pod koniec 1918 roku w Zawierciu istniały tylko cztery ulice o utwardzanej nawierzchni. Reszta ulic stanowiła po ulewie nieprzebyte topieliska.

W 1895 r. rozpoczęto prace przy budowie kościoła p.w. św Ap. Piotra i Pawła. Pracami kierował pierwszy proboszcz parafi ks. Franciszek Zientara. Pierwsze nabożeństwo w nowowybudowanej w neogotyckim stylu świątyni zostało odprawione w 1903 r.
W 1669r. Kromołów - najstarszą dzielnicę Zawiercia w drodze na swoją koronację odwiedził król Polski Michał Korybut Wiśniowiecki.
Jednym z najstarszych placów handlowych Zawiercia był Nowy Rynek założony w 1904 r. W latach siedemdziesiątych minionego stulecia stracił swą funkcję handlową, ponieważ na jego częśći wybudowano estakadę drogi krajowej. Obecnie Nowy Rynek nosi nazwę Plac Jarosława Dąbrowskiego.
Na początku XIX stulecia liczba mieszkańców wsi Zawiercie oscylowała w okolicach 300-400 mieszkańców. Najszybszy przyrost demograficzny miasta zanotowano pomiędzy 1890 a 1910r. W ciągu dwudziestu lat liczba mieszkańców wzrosła z 5 do 28 tysięcy.
Pierwszym polskim burmistrzem Zawiercia był Stanisław Szymański. Szymański był dyrektorem fabryki Towarzystwa Akcyjnego "Zawiercie". Zasłużył się ponadto dla miasta pracą na polu społeczno-kulturalnym. Przyczynił się do budowy szkoły przy TAZ (obecnie budynek Gimnazjum nr 2), Łażni Miejskiej, czy Domu Ludowego "Włókniarz".