Dawne Zawiercie w fotografiach i opowiadaniach

Ciekawostki

W czasie okupacji niemieckiej zmieniono nazwÄ miasta na Warthenau, a nazwy ulic przemianowano na niemieckie.

Na poczÄtku XIX stulecia liczba mieszkaĹcĂłw wsi Zawiercie oscylowaĹa w okolicach 300-400 mieszkaĹcĂłw. Najszybszy przyrost demograficzny miasta zanotowano pomiÄdzy 1890 a 1910r. W ciÄgu dwudziestu lat liczba mieszkaĹcĂłw wzrosĹa z 5 do 28 tysiÄcy.
Na skutek zbrodniczej niemieciej polityki w czasie II wojny Ĺwiatowej z Zawiercia do obozĂłw koncentracyjnych wywieziono ponad 5 tysiÄcy mieszkaĹcĂłw narodowoĹci Ĺźydowskiej. Stanowili oni blisko 20 procennt mieszkacĂłw przedwojennego Zawiercia.
Pierwszym polskim burmistrzem Zawiercia byĹ StanisĹaw SzymaĹski. SzymaĹski byĹ dyrektorem fabryki Towarzystwa Akcyjnego "Zawiercie". ZasĹuĹźyĹ siÄ ponadto dla miasta pracÄ na polu spoĹeczno-kulturalnym. PrzyczyniĹ siÄ do budowy szkoĹy przy TAZ (obecnie budynek Gimnazjum nr 2), ĹaĹźni Miejskiej, czy Domu Ludowego "WĹĂłkniarz".
Jednym z najstarszych placĂłw handlowych Zawiercia byĹ Nowy Rynek zaĹoĹźony w 1904 r. W latach siedemdziesiÄtych minionego stulecia straciĹ swÄ funkcjÄ handlowÄ, poniewaĹź na jego czÄĹÄi wybudowano estakadÄ drogi krajowej. Obecnie Nowy Rynek nosi nazwÄ Plac JarosĹawa DÄbrowskiego.
W 1895 r. rozpoczÄto prace przy budowie koĹcioĹa p.w. Ĺw Ap. Piotra i PawĹa. Pracami kierowaĹ pierwszy proboszcz parafi ks. Franciszek Zientara. Pierwsze naboĹźeĹstwo w nowowybudowanej w neogotyckim stylu ĹwiÄtyni zostaĹo odprawione w 1903 r.